|
|
||
|
DECEMBRE 1392. 3iS
quanta posset moderatione dissuaderet, alque prohibent'. Verum cum idem dux y privât is saltem ea: eau-sis , atque ut privata persona ad Urbem accedencti licentiam instanter petiisset, visum tandem fuit, propter Certas causas, et sub quibusdam conditioni-bus9 hoc indulgeri posse ejus nobilitaii. Accessit is tandem ad nos ; cum antea speraremus illum, pro eo quo dicitur Valere ingenio et prudentia allaturum af-Jhctis Gallice rébus nova consiUa et opportuna remedia, certè in suis congressibus quifuerunt multi ac valde prolixi, nii aliud attulit quam ingeniium mi* serktrum et calamitatum Gallice narraiionem; ad-denspartium studia non ad religionem aut regni uti» litatem, sed ad privata commoda tendere : atque si rex aliquis deligeretur, ipsam adeo debilem omnique ope destitutitm fore 9 ul subsistere non posset. Deni-que cum maximâ et extraordinarid postulavit ins* tantiâ ut Navarrum absolvere dignaremus : nullum enim aliud qjflicto statui superesse remedium, quod ad regni calamitatem et partium studia, et cathoU-corum principum imbecilàtatem. Nihil novum auribus attulit nostris : is ta enim omnia, et longe plara quam ipse enarravit, sciebamus. Quoad absolutionem artinet, Navarrus, ut in consldtatiône deductum fuit, triplici indiget apostolicae sedis beneficio : i ° absolutions inforo exteriori, n° absolutions inforo inte-riori, 3° rehabilitaiioae ad regnum, dicam solum de absolutione inforo conscientiœ : ista quidem vide-batur concessu Jhcilior, sed eam tamen tribus de causis denegandam censuimus, rations videlicet im-pœnitentiœ, ratione scandali, et ratione periculi ùn-pœnitentice. Ut ccetera omittamus quœ aUquopacio
|
||
|
|
||
|
Digitized by
|
||
|
|
||